Archiwum kategorii: Inne ciekawe

Wystawa fotografii przyrodniczej „W sieci natury”

W ramach projektu „Agroturystyka w sieci natury” powstał cykl fotografii przyrodniczych który prezentowany jest w różnych miejscach kraju. Poniżej przedstawiamy kilka fotografii z wernisaży które miały miejsce w Cieszanowie, Chutorze-Gorajcu, Dobrej oraz Tarnobrzegu.

Wystawa została zorganizowana w ramach projektu „Agroturystyka w sieci natury” nr POIS.02.04.00-00-0083/16 dofinansowanego ze środków Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020 w ramach działania 2.4 „Ochrona przyrody i edukacja ekologiczna”, oś priorytetowa II „Ochrona środowiska w tym adaptacja do zmian klimatu” na podstawie Umowy o dofinansowanie nr POIS.02.04.00-00-0083/16-00.

Warsztaty Interpretatorów przyrody w Baranowie Sandomierskim

W dniach 23-25 listopada 2018 roku odbył się warsztat interpretatorów przyrody w Baranowie Sandomierskim. Prowadzony był przez przyrodników z Regionalnego Centrum Promocji Obszaru Natura 2000.

W pierwszym dniu warsztatu odbył się spacer po parku zamkowym w Baranowie Sandomierskim. Uczestnicy spotkania zapoznali się z zagadnieniami istotne dla organizatora i przewodnika wycieczki, warsztaty dotyczące umiejętności miękkich związanych z zawodową interpretacją przyrody.

Następnie uczestnicy udali się na zwiedzanie ekspozycji Regionalnego Centrum Promocji
Obszaru Natura 2000 Tarnobrzeska Dolina Wisły w Tarnobrzegu. Działalność Regionalnego Centrum Promocji Obszaru Natura 2000 Tarnobrzeska Dolina Wisły w Tarnobrzegu posłużył jako przykład promocyjnego wykorzystania walorów przyrodniczych regionu.

Drugiego dnia warsztatów odbył się objazd autokarem. Uczestnicy zostali zabrani na „Szlak Pomników Przyrody”, są to wiekowe drzewa rosnące na terenie gminy Baranów Sandomierski, które tworzą kolejne przystanki ścieżki rowerowej pn. „Szlakiem Pomników Przyrody”, 6 przystanków). Jeziórko, czyli teren zdegradowany, poprzemysłowy, który został zrekultywowany i odradzający się. Dziś jest to miejsce do aktywnego wypoczynku i obserwacji przyrody. Jezioro Tarnobrzeskie to zbiornik wodny utworzony w miejscu dawnej kopalni siarki poprzez zalanie wodą z pobliskiej Wisły wyrobiska górniczego.

Ostatniego dnia odbyło się szkolenie marketingowe, na którym uczestnicy dowiedzieli się o zasadach promowania gospodarstwa w social mediach.

Spotkanie zostało zorganizowane w ramach projektu „Agroturystyka w sieci natury” nr POIS.02.04.00-00-0083/16 dofinansowanego ze środków Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020 w ramach działania 2.4 „Ochrona przyrody i edukacja ekologiczna”, oś priorytetowa II „Ochrona środowiska w tym adaptacja do zmian klimatu” na podstawie Umowy o dofinansowanie nr POIS.02.04.00-00-0083/16-00.

„Blisko Ludzi – Blisko Natury” – Cieszanów Rock Festiwal

W dniach 16-19 sierpnia 2018 razem z prowadzonym przez Fundację Instytut na rzecz Ekorozwoju projektem odwiedziliśmy uczestników Cieszanów Rock Festiwal.

Festiwal to nie tylko ogromna impreza muzyczna, ale również miejsce spotkań ludzi wszystkich pokoleń, oraz wspaniała strefa edukacyjna.

W pobliżu głównego namiotowego pola festiwalowego, zostało zorganizowane Miasteczko NGO, które było miejscem spotkań i warsztatów z ludźmi ze środowiska nauki i kultury.

W pobliskim spichlerzu została zorganizowana specjalna strefa dla projektu „Agroturystyka w sieci natury”, można było tam obejrzeć wystawę fotograficzną „W sieci natury” filmy edukacyjne przygotowane przez Fundację Instytut na rzecz Ekorozwoju, spotkać się z autorami zdjęć i porozmawiać o fotografii przyrodniczej.

Spotkanie zostało zorganizowane w ramach projektu „Agroturystyka w sieci natury” nr POIS.02.04.00-00-0083/16 dofinansowanego ze środków Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020 w ramach działania 2.4 „Ochrona przyrody i edukacja ekologiczna”, oś priorytetowa II „Ochrona środowiska w tym adaptacja do zmian klimatu” na podstawie Umowy o dofinansowanie nr POIS.02.04.00-00-0083/16-00.

 

Letnie spotkanie z łąką

W dniu 07 lipca 2018 w Stacji Terenowej Klubu Przyrodników w Owczarach odbyło się Letnie spotkanie z łąką, w trakcie którego uczestnicy zapoznali się z niezwykłym ekosystemem łąki, będącym miejscem życia ogromnej liczby gatunków roślin i zwierząt.

Spotkanie rozpoczęło się wycieczką terenową. Uczestnicy spotkania zapoznali się z pojęciem murawy kserotermicznej oraz o sposobach i przyczynach jej ochrony. jednocześnie zostali zapoznani z rzadkimi i pospolitymi gatunkami roślin i ziół, które są jadalne.

Następnie odbyły się warsztaty botaniczno-plastyczno-etnologiczne. Podczas zajęć uczestnicy wykonywali zabawki z sitowia, pająków i łańcuchów słomianych, palmy, plecionkarstwo i wiele innych. Uczestnicy dowiedzieli się również z jakich roślin się plecie i dlaczego.

Spotkanie zakończone zostało krótkim wykładem na temat mikroorganizmów żyjących w ogrodzie i w kuchni, oraz wspólnym gotowaniem przy ognisku.

Wytrwali uczestnicy mogli uczestniczyć w wieczornym powrocie stada kóz i owiec, oraz zdegustować świeżego mleka.

Spotkanie zostało zorganizowane w ramach projektu „Agroturystyka w sieci natury” nr POIS.02.04.00-00-0083/16 dofinansowanego ze środków Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020 w ramach działania 2.4 „Ochrona przyrody i edukacja ekologiczna”, oś priorytetowa II „Ochrona środowiska w tym adaptacja do zmian klimatu” na podstawie Umowy o dofinansowanie nr POIS.02.04.00-00-0083/16-00.

 

Zielone inwestycje a ekoturystyka na terenach obszarów Natura 2000

Wielu z potencjalnych inwestorów postrzega zwiększenie obszarów Natura 2000 jako przeszkodę nie do pokonania pod względem realizacji planów inwestycyjnych. W chwili obecnej w Polsce tereny Natura 2000 obejmują ok. 21% powierzchni lądowej kraju.

Zadaniem programu Natura 2000 jest przede wszystkim chronić tereny najcenniejsze przyrodniczo, które monitoruje Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. Lokalna społeczność zamieszkała na terenach objętych programem Natura 2000 może wykorzystać i stworzyć dodatkowe źródło dochodu o charakterze agroturystycznym, a zwłaszcza ekoturystycznym. Bazowanie na lokalnym potencjale, łączenie działalności turystycznej z rolnictwem ekologicznym oraz ochroną środowiska przynosi wymierne korzyści.

Realizacja inwestycji budowlanej na terenie Natura 2000 nie jest niemożliwa. Konserwator przyrody może wymagać przygotowania oceny oddziaływania inwestycji na środowisko i uzyskanie tzw. decyzji środowiskowej, w której organ upoważniony do jej wydania (wójt, burmistrz, prezydent miasta) potwierdzi jako legalne realizowanie inwestycji w danej lokalizacji oraz czy dana inwestycja nie pogorszy stanu przyrody w strefie chronionej. Zielona inwestycja budowlana z pewnością nie będzie budzić wątpliwości. Ponadto budowa domu jednorodzinnego lub gospodarstwa agro- lub ekoturystycznego ma wysokie szanse na pozytywną ocenę.

– Natura 2000 nie zagraża inwestowaniu, można wręcz powiedzieć, że stwarza wiele alternatywnych możliwości – mówi Anna Macina specjalista ds. marketingu firmy ARCHETON Sp. o.o. – Bioróżnorodność terenu inwestycyjnego to już nie wada, a w wielu przypadkach zaleta, która również pozwala na zastosowanie nowoczesnych technologii w budownictwie, jak choćby technologia szkieletu prefabrykowanego, lekka konstrukcyjnie i energooszczędna. Poza tym jako jedyne biuro projektowe stworzyliśmy Kolekcję Natura, dedykowaną szczególnym warunkom inwestycyjnym, co może ułatwić spełnienie warunków stawianych budynkom jednorodzinnym w obszarach objętych ochroną. Specjalnym elementem tej kolekcji są domy w technologii bala drewnianego.

Rejony cenne przyrodniczo to nasze eko-dziedzictwo, które przyciąga coraz większą rzeszę turystów do ostoi, dolin, fortów i łęgów. Przykładów jest wiele, jednak na szczególną uwagę zasługuje Europejska Wieś Bociania w Pentowie, która stanowi część Podlaskiego Szlaku Bocianiego, będąca przykładem markowego produktu ekoturystycznego. Wieś w ciągu roku odwiedza 8-10 tysięcy osób. Natura 2000 to szansa na ożywienie terenów, na których nie istnieje żadna infrastruktura turystyczna lub znajduje się ona niskim poziomie.

Budownictwo ekologiczne i energooszczędne, przyjazne dla środowiska nawiązujące do stylizacji regionalnych doskonale komponuje się z naturalnym krajobrazem przyrodniczym. Dla władz samorządowych jest to również szansa dla promocji miejsca czy też regionu. Coraz bardziej popularne jest stosowanie przez administrację lokalną marketingu terytorialnego, promowanie całych regionów, miejscowości, lokalnych produktów, usług, wydarzeń. Jednak zawsze w przypadku terenów Natura 2000 interes środowiska naturalnego jest nadrzędny. Ruch turystyczny na takim obszarze nie może w żaden sposób zagrażać ptactwu i jego naturalnym siedliskom. Przykładem aktywnego wypoczynku w gospodarstwie agro- lub ekoturystycznym znajdującym się w rejonie objętym ochroną mogą być całodniowe wędrówki, obserwowanie ptaków, łowienie ryb, zbieranie leśnych owoców, grzybobranie, pływanie łódką, jazda konna, udział w codziennej pracy gospodarstwa itp. Możliwe są też warsztaty ekologiczne dla dzieci i młodzieży szkolnej. Lekcja na łonie przyrody jest zawsze atrakcyjniejsza od tej w szkolnej ławie, co tym samym podnosi walory edukacyjne obszaru objętego ochroną.

 

Certyfikacja turystyki zrównoważonej – dlaczego jest nam potrzebna? 

Koncepcja wdrożenia w Polsce nowego, kompleksowego systemu certyfikacji turystyki zrównoważonej w środowisku wiejskim jest uzasadniona, a wręcz pożądana. Takie wnioski płyną z opracowania „Rozpoznanie uwarunkowań tworzenia systemu certyfikacji turystyki zrównoważonej w środowisku wiejskim”, przygotowanego przez Instytut na rzecz Ekorozwoju na zlecenie Ministerstwa Sportu i Turystyki.

Certyfikaty w turystyce nie są nowym zagadnieniem. Szczególnie popularne są w Europie, która dominuje w świecie liczbą rozlicznych certyfikatów turystycznych. Szacuje się, że w roku 2011 istniało m.in. około 40 programów ekoetykietowania (ecolabeling) przeznaczonych wyłącznie dla hoteli. Świadczy to o dużym zainteresowaniu branży turystycznej systemami potwierdzającymi spełnienie określonych wymagań. Modelowym przykładem ekocertyfikacji jest szwedzki system Naturens Bästa.

Systemy jakości w turystyce wiejskiej w Polsce ograniczają się obecnie do dobrowolnego systemu kategoryzacji obiektów noclegowych prowadzonego przez Polską Federację Turystyki Wiejskiej „Gospodarstwa Gościnne”. W ocenie autorów opracowania wymaga on jednak rozszerzenia. Na rynku widoczna jest też potrzeba uporządkowania funkcjonujących na nim sposobów certyfikowania produktów turystycznych w kierunku potwierdzania ich jakości ekologicznej.

Co daje certyfikat? Dla branży turystycznej jest wskaźnikiem pewnego poziomu jakościowego spodziewanej usługi. Zarządzanie jakością w turystyce jest bowiem procesem bardzo złożonym i skomplikowanym, inaczej niż ma to miejsce np. w przemyśle. Wynika to z usługowego charakteru turystyki i jej bezpośredniego uzależnieniem od czynnika ludzkiego, którego nie da się ustandaryzować. Certyfikat jest elementem budowania zaufania i wiarygodności biznesowej, może być też metodą wykazania się otwartością na nowe wyzwania.

Jednocześnie pojęcie jakości funkcjonuje tylko i wyłącznie w umyśle turysty i stanowi jego własne odczucie stopnia satysfakcji i zadowolenia z zaspokojenia konkretnych potrzeb. Narzędziem, które wpływa na spełnienie oczekiwań klienta może być certyfikat – wyniki badań prowadzonych przez Instytut na rzecz Ekorozwoju wśród gości obiektów agroturystycznych (2014) pokazują, że dla ponad połowy respondentów posiadany przez obiekt turystyczny ekocertyfikat ma znaczenie podczas wyboru miejsca wypoczynku.

Rozumienie przez turystów produktu turystycznego jest jednak zwykle ograniczone do zakresu usług świadczonych bezpośrednio. Elementy takie, jak środowisko przyrodnicze, kulturalne i społeczne oraz ich uniwersalne bogactwo nie znajdują jeszcze pełnego odzwierciedlenia w certyfikatach turystycznych. Zaproponowana przez InE koncepcja certyfikatu zakłada rozszerzenie oceny o zasady zrównoważonego rozwoju, odnoszące się do ogółu przyrodniczych, gospodarczych i społecznych dziedzin życia. System certyfikacji winien nie tylko odpowiadać na zapotrzebowanie turystów, ale w szerszej perspektywie wpływać na utrzymanie i poprawę stanu różnorodności biologicznej.

W ocenie samej branży system certyfikacji turystyki zrównoważonej w środowisku wiejskim jest potrzebny. Takiego zdania jest 70% uczestników badania InE wśród właścicieli obiektów agroturystycznych. Istotne jest zapewnienie ciągłości funkcjonowania ekocertyfikatu. Łączy się to nieodzownie z posiadaniem sprzymierzeńców dla takiej procedury wśród organizatorów i turystów. Ekocertyfikacja w turystyce powinna także mobilizować do aktywnych działań na rzecz ochrony dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego, podnoszenia poziomu świadomości ekologicznej wśród mieszkańców, a także integracji różnych środowisk, szczególnie ochrony przyrody i turystyki.

Aby utworzyć system certyfikacji turystyki zrównoważonej należy przeprowadzić  analizy i badania. Niezwykle ważny jest udział społeczny przy podjęciu decyzji.  Fundacja Instytut na rzecz Ekorozwoju realizuje  obecnie projekt  „Agroturystyka przyjazna Naturze 2000”, który jest dofinansowany przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz Ministerstwo Sportu i Turystyki. Projekt polega na przeprowadzeniu cyklu szkoleń dla liderów regionalnych (przedstawicieli stowarzyszeń  agroturystycznych, organizatorów turystki wiejskiej). Szkolenia prowadzone są  pod okiem specjalistów ds. przyrody, promocji, turystyki. Celem tych szkoleń jest m.in. zdobycie sprzymierzeńców koncepcji ekoznaków w agroturystyce.

Serdecznie zapraszamy do pobrania opracowania  „Rozpoznanie uwarunkowań tworzenia systemu certyfikacji turystyki zrównoważonej w środowisku wiejskim” autorstwa: Jolanty Kamienieckiej, Magdaleny Ragus i Patrycji Manthey, które już wkrótce będzie dostępne w zakładce PUBLIKACJE.okladkaekspertyzycertyfikacjaturystykizrównoważonej

Konkurs – W poszukiwaniu Natury

Aktualnie trwa konkurs dla studentów „W poszukiwaniu Natury 2000” organizowany przez Generalną Dyrekcję Ochrony Środowiska. Jego celem jest budowanie świadomości ekologicznej oraz zachęcenie do pogłębiania wiedzy na temat obszarów Natura 2000 w Polsce.

Konkurs skierowany jest przede wszystkim do studentów dziennikarstwa oraz nauk przyrodniczych. Każdy, kto interesuje się ochroną przyrody i chciałby sprawdzić swój warsztat pisarski – jedynym warunkiem jest studiowanie na uczelni wyższej – może zgłosić pracę. Zadaniem konkursowym jest przygotowanie materiału promującego ideę ochrony przyrody w ramach Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Artykuły powinny zawierać od 3 do 5 tysięcy znaków ze spacjami, natomiast materiał audiowizualny trwać ma maksymalnie 5 minut.

Prace można zgłaszać do 30 listopada 2014 r.

Więcej na: www.gdos.gov.pl

(PM)

Rzecznik ekorozwoju – „Eko i My” wrzesień 2014

Komunikat 17

Wszystkim, którzy choć trochę interesują się ekorozwojem z pewnością znane jest nazwisko prof. Stefana Kozłowskiego. W siódmą rocznicę śmierci oddajmy cześć jego oddaniu i wytrwałemu działaniu na rzecz rozwoju człowieka, który nie jest możliwy bez poszanowania środowiska naturalnego.

Gorąco polecamy artykuł Krzysztofa Wojciechowskiego „Rzecznik ekorozwoju”, który opublikowany został w poradniku ekologicznym „Eko i My”.

Zachęcamy również do zapoznania się z całym wrześniowym numerem poradnika!

 

Artykuł do pobrania: K. Wojciechowski, Rzecznik ekorozwoju, „Eko i My”, wrzesień 2014

 

(PM)

Jan Gwalbert Pawlikowski – humanistyczna wizja ochrony przyrody i turystyki

Wszystkim zainteresowanym filozoficznym podejściem do zagadnień ochrony przyrody i turystyki polecamy książkę Jana Gwalberta Pawlikowskiego „Humanistyczna wizja ochrony przyrody i turystyki”.

Dnia 24 września 2014 w w sali konferencyjnej Centralnego Ośrodka Turystyki Górskiej PTTK w Krakowie przy ul. Jagiellońskiej 6 odbędzie się promocja tejże publikacji. Spotkanie będzie nawiązywać do postaci Jana Gwalberta Pawlikowskiego oraz współczesnego znaczenia jego myśli.

Do pobrania: Zaproszenie na promocję książki

(JK, PM)

Publikacja „European bathing water quality in 2013”

Wszystkim zainteresowanym analizą jakość wód kąpieliskowych w 2013 roku polecamy publikację „European bathing water quality in 2013” przygotowaną przez Europejską Agencję do spraw Środowiska (EEA). W opracowaniu znależć można również trendy zmian jakości wód od 1990 roku dla wszystkich krajów członkowskich Unii Europejskiej oraz Albanii i Szwajcarii.

Więcej informacji i publikacja do pobrania w formacie pdf na stronie Europejskiej Agencji ds. Środowiska

 

(JK, PM, źródło: msport.gov.pl, eea.eupropa.eu)