Archiwum kategorii: Inne ciekawe

Ratujmy konie z Morskiego Oka

Obszar Natura 2000 Tatry (źródło: http://natura2000.eea.europa.eu/Natura2000/SDF.aspx?site=PLC120001#2)
Obszar Natura 2000 Tatry (źródło: natura2000.eea.europa.eu)

W celu ochrony wyjątkowości flory i fauny Tatr oraz właściwego ich udostępniania powołano Tatrzański Park Narodowy. Ponadto ze względu na mnogość siedlisk przyrodniczych masyw został także wpisany do Europejskiej Sieci Obszarów Natura 2000. Tym bardziej więc niepokoją doniesienia, że na tym obszarze, gdzie przecież powinno się do przyrody podchodzić ze szczególnym szacunkiem i dbałością o jej zachowanie dochodzi do zamęczania koni wożących turystów do Morskiego Oka.

W niedzielę 20 lipca przewrócił się koń właśnie na tej trasie. Straż Tatrzańskiego Parku Narodowego wraz z weterynarzem ustaliła jednak, że koń jest w dobrym stanie a do incydentu doszło w skutek potknięcia się konia o kopyto drugiego konia z zaprzęgu.

Niemniej jednak Funkcjonariusze Straży Parku zidentyfikowali wśród wozaków naruszenia regulaminu. Z informacji zamieszczonych na stronie Parku wynika, że „Pierwszym z naruszeń okazało się złamanie zakazu przymuszania koni do pokonywania drogi pod górę kłusem (zakaz nie obowiązuje na odcinkach płaskich, tj. pomiędzy Dróżniczówką a Wodogrzmotami Mickiewicza – tam konie mogą przejść w kłus, o ile nie wynika to z popędzania przez fiakra). W drugim przypadku koń miał uszkodzoną podkowę.  Na osoby te zostaną nałożone kary przewidziane w regulaminie”.

Wyrazem dezaprobaty dla zaistniałej sytuacji jest akcja „Ratujmy konie z Morskiego Oka”. Więcej na temat tej inicjatywy można przeczytać TUTAJ.

(PM, źródło: Redakcja EkoNews, Tatrzański Park Narodowy)


Wsparcie UE dla transnarodowych produktów turystycznych

Departament Turystyki Ministerstwa Sportu i Turystyki informuje,
że Komisja Europejska opublikowała zaproszenie do składania wniosków
w zakresie zdywersyfikowania oferty turystycznej.

 
Tematem przewodnim są międzynarodowe zrównoważone produkty turystyczne (np. szlaki, produkty turystyczne) powiązane ze sportem, spa i welness w kontekście turystyki morskiej, górskiej i wiejskiej.

Termin składania wniosków upływa 7.X.2014

Celem konkursu jest wzmocnienie konkurencyjności turystyki europejskiej poprzez dywersyfikację oferty turystycznej. Wnioski mogą składać konsorcja stworzone przez minimum 5 podmiotów z 4 państw.

Pytania odnośnie konkursu można kierować na adres: EASME-COSME-SUSTAINABLE-TOURISM-CALL-2014@ec.europa.eu.

(PM, źródło:  Komisja Europejska, www.msport.gov.pl)

 

Cała Puszcza Białowieska Obiektem Światowego Dziedzictwa!

Od 23 czerwca 2014 r. cała Puszcza Białowieska (po stronie polskiej i białoruskiej) stanowi Obiekt Światowego Dziedzictwa pod nazwą Bialowieza Forest, po polsku Puszcza Białowieska. W tym dniu Komitet Światowego Dziedzictwa UNESCO w trakcie swych obrad w Doha (Ad-Dawha) w Katarze (podczas 38 Sesji) formalnie przyjął zgłoszony w 2008 r. przez Polskę i Białoruś wspólny wniosek o wpisanie obszaru Puszczy Białowieskiej leżącej na terytorium Polski i Białorusi na listę obiektów Światowego Dziedzictwa prowadzoną przez UNESCO na podstawie przepisów Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego przyjętej w Paryżu 16 listopada 1972 r., a której Polska jest stroną od 1976 r.

Obiekt ten ma powierzchnię łączną (po obu stronach granicy państwowej) 141 885 ha. Na zewnątrz Obiektu wyznaczona została jego strefa buforowa o powierzchni 166 708 ha. Łącznie stanowi to obszar o powierzchni 308 593 ha. Po stronie polskiej w granicach Obiektu ŚD jest teraz ponad 59 tys. hektarów (dotychczas było to tylko niewiele ponad 5 tys. hektarów).

Nie jest to pierwszy wpis Puszczy Białowieskiej na tę listę, a tzw. re-nominacja Obiektu związana ze zmianą jego granic, zmianą kryteriów uznania i przyjęciu nazwy dobrze już rozpoznawanej na świecie. Po raz pierwszy na listę Światowego Dziedzictwa został wpisany Białowieski Park Narodowy po stronie polskiej i miało to miejsce w 1979 r. W 1992 roku Obiekt został powiększony o obszerną część Puszczy Białowieskiej położoną po stronie białoruskiej. Utworzono wówczas Transgraniczny Obiekt Światowego Dziedzictwa pod nazwą „Belovezhskaya Pushcha / Bialowieza Forest”. Podczas obecnego powiększenia Obiektu włączono niemal całą polską część Puszczy Białowieskiej, zmniejszono natomiast nieco część leżącą na Białorusi. Zmiany zasięgu tego Obiektu pokazują poniższe mapki.

Puszcza Białowieska 1979 Puszcza Białowieska 1992 Puszcza Białowieska 2014
    źródło map: bpn.com.pl

Obecnie przyjęte kryteria stanowiące uzasadnienie wpisu Puszczy Białowieskiej na listę UNESCO to kryterium IX (Dobro stanowi wyjątkowy przykład istotnych procesów ekologicznych i biologicznych zachodzących  w ewolucji i rozwoju ekosystemów lądowych jak również zbiorowiskach roślin i zwierząt) oraz kryterium X (Dobro obejmuje najbardziej znaczące i istotne siedliska przyrodnicze dla ochrony różnorodności biologicznej in-situ, włączając zagrożone gatunki posiadające wyjątkową uniwersalną wartość z punktu widzenia nauki lub ochrony). Znacznie lepiej opisują one wartość tego obiektu niż dotychczas przyjmowane kryterium VII (Dobro obejmuje najbardziej niezwykłe zjawiska przyrodnicze lub obszary o wyjątkowym naturalnym pięknie i znaczeniu estetycznym).

Wpis na listę obiektów Światowego Dziedzictwa jest równoznaczny z wciągnięciem danego miejsca na mapę najważniejszych i najbardziej znanych turystycznych obiektów na świecie. Puszcza Białowieska, będąc jednym z najwspanialszych obiektów przyrodniczych świata otrzymała zatem potwierdzenie i podkreślenie swej marki turystycznej, zwiększy więc zainteresowanie nią turystów.

Warto w tym miejscu przypomnieć, że Polska ma na liście UNESCO 14 obiektów, ale tylko Puszcza Białowieska jest wśród nich obiektem przyrodniczym. Pozostałe obiekty to obiekty kulturowe lub kulturowo-krajobrazowe – należą do nich: Stare Miasto w Krakowie, Królewskie Kopalnie Soli w Wieliczce i Bochni, Auschwitz-Birkenau. Niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady (1940-1945) położony koło Oświęcimia, Stare Miasto w Warszawie, jako przykład niemal całkowitej odbudowy dużego zespołu zabytków, Stare Miasto w Zamościu, Zespół staromiejski Torunia, Zamek Krzyżacki w Malborku, Kalwaria Zebrzydowska: manierystyczny zespół architektoniczny i krajobrazowy oraz park pielgrzymkowy, Kościoły Pokoju (w Jaworze i w Świdnicy), Drewniane kościoły południowej Małopolski (Binarowa, Blizne, Dębno, Haczów, Lipnica, Sękowa), Park Mużakowski nad Nysą, transgraniczny polsko-niemiecki park krajobrazowy, Hala Stulecia we Wrocławiu, Drewniane cerkwie polskiego i ukraińskiego regionu karpackiego (w Polsce: Radruż, Chotyniec, Smolnik, Turzańsk, Powroźnik, Owczary, Kwiatoń, Brunary).

(BW)

Opinia EKES w sprawie nielegalnego handlu dziką fauną i florą

5 czerwca Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny (EKES)
przyjął swą opinię w sprawie
Komunikatu Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego w sprawie podejścia UE
do nielegalnego handlu dziką fauną i florą [COM(2014) 64 final].

 

Komisja opublikowała swój Komunikat 7 lutego br., inicjując tym samym debatę na ten temat ze wszystkimi zainteresowanymi stronami, stawiając w tekście Komunikatu 10 zasadniczych pytań, na które trzeba znaleźć odpowiedzi i dopiero na ich podstawie zbudować nowe podejście w tej sprawie. Komunikat odnosi się do sfery zagadnień objętych Konwencją o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES) – jego celem jest uruchomienie przygotowań do wypracowania mocniejszych instrumentów do radzenia sobie z tymi problemami na terenie UE.

Komunikat Komisji w języku polskim dostępny jest na stronie EUR-Lex:
http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=CELEX:52014DC0064,
a szersze informacje o pracach Komisji na tym polu na stronie:
http://ec.europa.eu/environment/cites/trafficking_en.htm.

EKES uważa, że obserwowany ostatnio duży wzrost nielegalnego handlu dziką fauną i florą jest dla Unii Europejskiej nowym zagrożeniem z gospodarczego, środowiskowego i społecznego punktu widzenia, a także z punktu widzenia ochrony zdrowia publicznego oraz rodzimych gatunków zwierząt i roślin i z tej racji popiera inicjatywę Parlamentu i Komisji, by opracować całościową i skoordynowaną strategię skuteczniejszej walki z tym przestępstwem. EKES w swej opinii odniósł się do pytań postawionych przez Komisję.

Z opinią EKES można zapoznać się tu:
Handel gatunkami-opinia EKES

(BW)

Międzypokoleniowa Sztafeta Turystyczna

Międzypokoleniowa Sztafeta Turystyczna to ogólnopolska akcja organizowana przez Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze (PTTK)  pod hasłem „Turystyka łączy pokolenia”.

W dniu 20 września o godzinie 10.00 chętni wyruszą na szlaki piesze (nizinne i górskie), rowerowe, kajakowe, konne.

PTTK pragnie zaprosić do akcji dzieci, młodzież i seniorów. Tych bardziej i mniej sprawnych. Turystyka jest dla wszystkich i wspaniale łączy pokolenia na turystycznym szlaku!

Zainteresowanych wzięciem udziału w „Sztafecie” prosimy o wypełnienie i przesłanie karty zgłoszenia na adres: poczta@tlp.pttk.pl do dnia 15 sierpnia 2014 r.

KARTA ZGŁOSZENIA – do pobrania

 

Więcej informacji na stronie www.tlp.pttk.pl

(PM, źródło:  www.tlp.pttk.pl)

Najlepszy produkt turystyczny wg POT

Polska Organizacja Turystyczna od trzech lat organizuje konkurs, którego celem jest wyłonienie najciekawszych i najbardziej przyjaznych turystom miejsc w Polsce oraz popularyzacja inicjatyw regionalnych.

W tym roku Certyfikat Najlepszego Produktu Turystycznego z wyboru internautów przypadł Szlakowi Kajakowemu Bug – Krzna. Miejsca „na podium” obok reprezentanta Lubleszczyzny, który pokonał 44 kandydatów, zajęły również atrakcje: Białostocki Szlak Kulinarny oraz Zespół Pocysterski w Krzeszowicach kolo Krakowa.

Szlak kajakowy Bug-Krzna obejmuje 150-kilometrowy odcinek rzek w powiecie bialskim. Został wyznaczony w oparciu o najatrakcyjniejsze walory przyrodnicze i kulturowe północnej Lubelszczyzny.

Nagrodą główną jest kampania reklamowa w serwisach internetowych należących do Grupy Allegro, co pozwoli zwycięzcy wypromować produkt, a także dotrzeć do szerszej grupy odbiorców. Wartość kampanii ufundowanej przez otoWakacje.pl wynosi 50 tys. zł.

(źródło: tur-info.pl)

Ochrona bioróżnorodności jednym z głównych priorytetów Polskiej Prezydencji w Unii Europejskiej

Ochrona różnorodności biologicznej została wskazana jako jeden z czterech priorytetów w zakresie ochrony środowiska na czas Polskiej Prezydencji w Unii Europejskiej (czyli polskiego przewodnictwa w Radzie UE), którą Polska będzie sprawować od 1 lipca do 31 grudnia 2011 r. Trzy pozostałe priorytety dotyczą:

  • zapobiegania zmianom klimatu i adaptacji Europy do tych zmian,
  • efektywnego korzystania z zasobów naturalnych oraz
  • globalnego procesu zrównoważonego rozwoju, w tym przygotowań do Szczytu Rio+20.

Wszystkie te cztery priorytety środowiskowe są ze sobą powiązane, tak więc te pozostałe priorytety też są bardzo istotne z punktu widzenia szans na ochronę bogactwa przyrodniczego w Europie i w naszym kraju.

Priorytet w zakresie ochrony różnorodności biologicznej będzie również priorytetem dwóch następnych prezydencji – duńskiej i cypryjskiej, co zostało uzgodnione w ramach tzw. Trio Prezydencji, w którym Polska oraz Dania i Cypr dla płynności przekazywania prac w ramach UE uzgadniały priorytety.

Polska Prezydencja odbywać się będzie w szczególnym momencie kształtowania się nowej polityki ochrony środowiska Unii Europejskiej, w tym polityki w zakresie różnorodności biologicznej. Jako hasło działań w zakresie środowiskowym przyjęto więc „Kształtowanie nowych ram polityki środowiska w Europie”.

 

Zapobieganie utracie różnorodności biologicznej to jedno z dwóch największych wyzwań globalnych. Przyjętego przed kilkunastu laty celu by do 2010 r. zahamować ten proces utraty nie udało się zrealizować, ani w skali globalnej, ani europejskiej, tak więc musiały być wyznaczone nowe cele z nowym horyzontem czasowym – dziś wskazuje się na rok 2020. Innym bardzo istotnym zagadnieniem odnoszącym się do różnorodności biologicznej jest jej rola w dostarczaniu tzw. usług ekosystemowych przez środowisko, które uznawane są od pewnego czasu za jeden z najważniejszych argumentów dla ochrony bogactwa przyrodniczego. By możliwy był postęp w tych dziedzinach konieczne jest integrowanie ochrony różnorodności biologicznej z innymi politykami oraz ściślejsze powiązanie jej z planowaniem przestrzennym, a także zapewnienie jej odpowiedniego i kompleksowego finansowania. Wszystkie te zagadnienia będą się przewijały podczas Polskiej Prezydencji w UE – wykorzystanie dotychczasowych narzędzi, jak i poszukiwanie nowych to, zgodnie z deklaracjami przedstawicieli Ministerstwa Środowiska, przyszłość działań na rzecz polityki ochrony różnorodności biologicznej.

14 czerwca 2011 r. w Ministerstwie Środowiska odbyło się spotkanie zespołu ministerialnego odpowiedzialnego za Prezydencję w zakresie ochrony różnorodności biologicznej (pod przewodnictwem dr Joanny Maćkowiak-Pandery, podsekretarza stanu) z przedstawicielami organizacji pozarządowych, zorganizowane przez Departament Edukacji Ekologicznej, które miało charakter debaty nt. priorytetów w dziedzinie ochrony różnorodności biologicznej. Podczas spotkania poinformowano jakie działania czekają zespół polski podczas Prezydencji w tej dziedzinie – zarówno na forum globalnym, gdzie Polska reprezentować będzie całą Unię Europejską i koordynować przygotowywanie stanowisk Unii do tego celu, jak i na forum samej UE, gdzie przewodniczyć będzie różnym pracom prowadzonym w tej dziedzinie.

Prace UE w zakresie ochrony różnorodności biologicznej prowadzić będzie grupa robocza ds. bioróżnorodności naszej Prezydencji (tzw. WPIEI Biodiversity) przygotowująca stanowiska UE w tym obszarze tematycznym, a pracami tymi kierować będzie ze strony Polski Radca Ministra Bożena Haczek. Spotkania tej grupy, tak jak i innych tematycznych grup roboczych Polskiej Prezydencji w zakresie ochrony środowiska, odbywać się będą w Brukseli.

Inauguracją Polskiej Prezydencji w dziedzinie ochrony środowiska będzie Nieformalna Rada ds. Środowiska, która odbędzie się w dniach 11-12 lipca 2011 r. w Sopocie – będzie to jedno z najważniejszych spotkań Polskiej Prezydencji środowiskowej. Uznaje się bowiem, że nieformalne spotkanie ministrów środowiska jest wizytówką Prezydencji w danym obszarze tematycznym i możliwością przeprowadzenia politycznej debaty w sprawach, które Prezydencja wskazuje jako najważniejsze.

Z informacji przedstawionych podczas debaty w Ministerstwie oraz ogłaszanych na stronie Ministerstwa wynika, że prace podczas Prezydencji będą miały zróżnicowany charakter i prowadzone będą na różnych polach:

 

Główne zadania, wydarzenia na forum globalnym:

(1) Prace związane ze zobowiązaniami wynikającymi z Konwencji o różnorodności biologicznej (CBD) – dotyczyć będą głównie wdrażania tzw. „decyzji pakietowych” przyjętych podczas X Posiedzenia Konferencji Stron CBD w Nagoi w październiku 2010 r., zorganizowanego na zakończenie obchodów Międzynarodowego Roku Różnorodności Biologicznej 2010 – będą to:

  • prace nad wytyczeniem ścieżki wdrażania Planu Strategicznego CBD na lata 2011-2010;
  • działania na rzecz zapewnienia postępu prac nad podpisaniem i ratyfikacją przez UE i jej 27 państw członkowskich protokołu Konwencji o dostępie do zasobów genetycznych oraz uczciwego i sprawiedliwego podziału korzyści wynikających z ich wykorzystania (tzw. protokół z Nagoi – ABS);
  • działania na rzecz wdrażania Strategii Mobilizacji Środków CBD;
  • prace nad przygotowaniem wkładu z zakresu ochrony różnorodności biologicznej dla grupy roboczej Prezydencji zajmującej się problemami globalnymi (WPIEL Global) na Konferencję ONZ Rio+20, czyli na kolejny Szczyt Ziemi.

Spodziewane jest iż do grudnia 2011 r. uda się przyjąć rekomendacje SBSTTA (Organu Doradztwa Naukowego, Technicznego i Technologicznego CBD) dotyczące ww. Planu Strategicznego i doprowadzić do podpisania protokołu z Nagoi przez UE i jej państwa członkowskie.

(2) Prace związane z powołaniem Międzyrządowej Platformy Naukowo-Politycznej ds. Różnorodności Biologicznej i Usług Ekosystemowych (IPBES), która ma pełnić podobną rolę do tej, jaką pełni Międzyrządowy Panel ds. Zmian Klimatu (IPCC), czyli stać się szerokim forum naukowej debaty na temat różnorodności biologicznej oraz dostarczać politykom rekomendacji do podejmowania strategicznych decyzji – o powołaniu tej platformy zadecydowano podczas 26-tego posiedzenia Rady Zarządzającej UNEP (Program Środowiskowy Organizacji Narodów Zjednoczonych) oraz Globalnego Forum Ministrów Środowiska (GMEF) w Nairobi w lutym 2011 r.:

  • w październiku 2011 r. planowane jest pierwsze posiedzenie plenarne IPBES, a wcześniej prowadzone będą prace grupy WPIEI Biodiversity w Brukseli;
  • w grudniu 2011 r. spodziewane jest powołanie IPBES.

(3) Inne prace odnoszące się do globalnych zobowiązań UE koncentrować się będą wokół wypracowywania stanowisk UE na spotkania stron Konwencji Waszyngtońskiej (CITES), Bońskiej i Berneńskiej oraz na spotkanie Międzynarodowej Komisji Wielorybniczej, a także w sprawie bezpieczeństwa biologicznego na COP/MOP5, czyli spotkanie Stron Protokołu z Kartageny o Bezpieczeństwie biologicznym w ramach Konferencji Stron CBD. Powiązane z nimi będą też niektóre prace odnoszące się do wewnętrznej polityki UE, a wynikające z potrzeby wprowadzania do prawa i polityki UE zobowiązań przyjmowanych przez UE na forum globalnym w ramach ww. prac.

 

Główne zadania, wydarzenia na forum europejskim:

(1) Kontynuacja prac Prezydencji węgierskiej na rzecz ogłoszonej 3 maja przez Komisję Europejską Unijnej Strategii ochrony różnorodności biologicznej do 2020 r., z uwzględnieniem spraw odnoszących się do finansowania działań z zakresu ochrony przyrody (tzw. mainstreaming). Prace nad tą Strategią będą najważniejszym tematem z zakresu różnorodności biologicznej podczas Polskiej Prezydencji. Podstawę tych prac, mających charakter pogłębionej analizy proponowanej strategii przez wszystkich zainteresowanych partnerów, stanowić będą komunikaty Komisji:

  • ogłaszający ww. nową Strategię, mającą na celu poprawę stanu różnorodności biologicznej w Europie w przeciągu kolejnej dekady – ogłoszona została ona na pół roku przed spodziewanym przyjęciem światowego planu strategicznego na rzecz powstrzymania utraty różnorodności biologicznej (podczas konferencji stron Konwencji CBD), a więc dyskusja w UE nad oboma strategiami będzie ściśle powiązana;
  • w sprawie finansowania sieci Natura 2000;
  • ogłaszający projekt rozporządzenia w sprawie wspólnotowej polityki rybackiej;
  • ogłaszający projekt rozporządzenia ws. nowego funduszu Life+.

Efektem tych prac powinny być tzw. Konkluzje Rady ds. Środowiska (tworzą ją ministrowie ds. środowiska UE), których przyjęcie spodziewane jest w grudniu 2011 r.

(2) Zainicjowanie na forum UE dyskusji na temat kluczowej roli planowania przestrzennego, jako narzędzia koordynacji i integracji polityk międzysektorowych w kierunku zwiększenia skuteczności ochrony różnorodności biologicznej. W tej dziedzinie zaplanowano:

  • zorganizowanie w Warszawie w listopadzie 2011 r. Konferencji eksperckiej pt. „Planowanie na rzecz różnorodności biologicznej”;
  • opracowanie zaleceń nt. optymalizacji wykorzystania przestrzeni w sposób pozwalający łączyć potrzeby gospodarcze i społeczne z ochroną różnorodności biologicznej i usług ekosystemowych na obszarach chronionych (przede wszystkim na obszarach Natura 2000) i poza ich zasięgiem (tzw. zielona infrastruktura – w tym korytarze ekologiczne), w tym również na obszarach morskich;

(3) Zainicjowanie dyskusji nad rolą leśnej różnorodności biologicznej w procesie adaptacji do zmian klimatu, co wpisuje się w obchody Roku 2011 ogłoszonego przez ONZ Międzynarodowym Rokiem Lasów. W tej dziedzinie zaplanowano:

  • zorganizowanie w Rynie we wrześniu 2011 r. Konferencji Ministerialnej pt. „Leśnictwo dla klimatu i różnorodności biologicznej”;
  • przygotowanie wspólnej deklaracji dyrektorów ds. leśnictwa i ochrony przyrody państw UE w sprawie podejmowania i wspierania działań w tej dziedzinie.

 

Podsumowanie działań Prezydencji w zakresie ochrony środowiska

Podsumowanie prac w ramach Prezydencji w obszarze ochrony środowiska odbędzie się podczas dwóch posiedzeń Rady UE ds. Środowiska, czy formalnych spotkań ministrów ds. środowiska, podczas których sprawy dotyczące ochrony różnorodności biologicznej będą poruszane:

  • 10 października 2011 r. w Luksemburgu, kiedy przyjmowane będą sprawozdania z postępów prac w poszczególnych obszarach tematycznych,
  • 19 grudnia w Brukseli, kiedy przyjmowane będą m.in. tzw. konkluzje Rady ds. Środowiska w odniesieniu do Unijnej Strategii ochrony różnorodności biologicznej do 2020 r.

 

Zabierając głos w dyskusji podczas debaty w Ministerstwie przedstawiciele organizacji pozarządowych zwracali przed wszystkim uwagę na:

  • potrzebę podjęcia prac nad rewizją polskiej Strategii ochrony i umiarkowanego użytkowania różnorodności biologicznej w świetle proponowanej nowej strategii unijnej i strategii światowej w ramach CBD – stwierdzając (przedstawicielka InE), że Prezydencja i jej wiarygodność będzie też oceniana z punktu widzenia tego jakie działania podejmuje w obszarach priorytetowych u siebie w kraju, a więc brak takich działań w bieżącym półroczu negatywnie wpłynie na obraz Prezydencji; odpowiedź Ministerstwa w tej sprawie – będzie robiony przegląd naszej strategii, a nową Polska chciałaby przyjąć w 2012 r.
  • groźne dla różnorodności biologicznej ekosystemów wodnych (a także dla gospodarowania zasobami wodnymi) działania jakie są podejmowane w Polsce (w ramach projektu ustawy złożonej w Sejmie) – propozycja likwidacji zlewniowego zarządzania zasobami wodnymi – które stoją w wyraźnej sprzeczności z zasadami przyjętymi w UE w ramach ramowej dyrektywy wodnej – stwierdzając (przedstawicielka InE) j.w., że wpłynie to niekorzystnie na ocenę Prezydencji; odpowiedź Ministerstwa w tej sprawie – propozycja ta oceniana jest negatywnie, będą podejmowane działania by nie dopuścić do uchwalenia tych zmian;
  • sprawę GMO i jej związków z ochroną różnorodności biologicznej – zdaniem Greenpeace, który od 3 lat uważnie śledzi działania kolejnych prezydencji, powinien to być jeden z najważniejszych tematów – przedstawiciel tej organizacji apelował by Polska Prezydencja zapewniła takie zapisy w stanowiskach i dokumentach UE by możliwe było wprowadzanie zakazów odnoście GMO w krajach członkowskich;
  • reformy Wspólnotowej Polityki Rybackiej – przedstawiciel Greenpeace apelował o podniesienie rangi doradztwa naukowego w tej dziedzinie (głównie w odniesieniu do oceny i rozwiązywania problemu tzw. przyłowów), a także o możliwość tworzenia rezerwatów morskich;
  • prace Międzynarodowej Komisji Wielorybniczej, które będą się odbywały w czasie Prezydencji – przedstawiciel Greenpeace podkreślał, że choć problemy tam rozpatrywane w małym stopniu dotyczą bezpośrednio Polski to waga decyzji tam podejmowanych jest ogromna i apelował o aktywny udział na rzecz ochrony tych zwierząt;
  • potrzebę uwzględniania stanowiska środowisk biznesowych i konsultowania z tym środowiskiem stanowisk państwa – przedstawiciel BCC wypowiadający się w tych sprawach zwracał uwagę na całkowity brak w Strategii 2030 zagadnienia różnorodności biologicznej oraz podkreślał przede wszystkim, że wiele spaw rozważanych na forum unijnym i globalnym wymaga pogłębionej dyskusji w kraju – że trzeba uwzględniać to, że tzw. koszty zewnętrzne w wyniku różnych regulacji stają się z czasem kosztami wewnętrznymi i trzeba być na to przygotowanym; odnosił się także do potrzeby przygotowania strategii adaptacyjnej do zmian klimatu; odpowiedź Ministerstwa – jeszcze w czerwcu br. ma być nowa Strategia Rozwoju Kraju, w której zagadnienia środowiska mają być uwzględnione (tematycznie powiązane z zagadnieniami energii), a do 2012 r. musi zostać opracowana strategia adaptacyjna;
  • oczekiwania w stosunku do Polskiej Prezydencji i całego Tria Prezydencji ze strony światowej organizacji ochrony ptaków (BLI) – stanowisko w tej sprawie (w wersji angielskiej) przekazała przedstawicielka OTOP przedstawicielom Ministerstwa, podkreślając że OTOP jako członek tej federacji w pełni popiera to stanowisko.

W spotkaniu, poza zespołem Prezydencji z Ministerstwa Środowiska i przedstawicielami Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska, uczestniczyli eksperci z instytutów naukowych oraz przedstawiciele organizacji pozarządowych, a w tym m.in. niektórych organizacji, które wygrały konkurs ofert na realizację zadania publicznego w 2011 r. pt. „Środowiskowe priorytety Polskiej Prezydencji”, który ogłosił Minister Środowiska dając szansę pełniejszego włączenia się pozarządowym organizacjom ekologicznym w działania informacyjno-promocyjne w tym zakresie. Konkurs wygrało 5 organizacji: Fundacja AERIS FUTURO, Fundacja EkoRozwoju, Rzeszowski Klub Sportowy Głuchych „RES-GEST”, Toruńskie Stowarzyszenie Ekologiczne Tilia, Fundacja REO, spośród 23 które zgłosiły swoje projekty. Poza tym podczas spotkania przedstawiony został duży projekt związany z Polską Prezydencją prowadzony przez Greenpeace Polska, który nie korzysta ze środków publicznych.

Przedstawiciele Ministerstwa Środowiska zadeklarowali, że w czasie Prezydencji odbędą się jeszcze dwie debaty z organizacjami pozarządowymi – we wrześniu i w listopadzie.

Śledzenie ww. prac podczas Prezydencji – za pośrednictwem stron internetowych jej poświęconych (Ministerstwa Środowiska, Komisji Europejskiej i innych) – oraz działań organizacji pozarządowych (ww., ale nie tylko) da niecodzienną szansę pełniejszego zorientowania się w tym co w europejskiej i globalnej polityce dotyczącej różnorodności biologicznej się dzieje i co ma priorytetowe znaczenie oraz zapoznać się ze stanowiskami różnych stron – znacznie większą niż mamy na co dzień.

 

Bożenna Wójcik, InE

Konferencja pt. „Przyszłość Wspólnej Polityki Rolnej w praktyce”

Europejskie Biuro Ochrony Środowiska (EEB) zaprasza na konferencję pt.: „Przyszłość Wspólnej Polityki Rolnej w praktyce: Jak jej zazielenienie zapewni UE i światu bezpieczeństwo żywnościowe”, która odbędzie się 14 lipca 2011 r. w Warszawie w Centrum Zielna (Centrum Konferencyjne, ul. Zielna 37).

Logo EEB

EEB wspiera wysiłki Komisji Europejskiej zmierzające do wykorzystania możliwości jakie stwarza reforma Wspólnej Polityki Rolnej do uczynienia jej bardziej zieloną i bardziej sprawiedliwą. Podczas konferencji główne postulaty organizacji zostaną przekazane polskiej Prezydencji, która będzie odgrywać ważną rolę w przygotowaniu debaty Rady UE.

Konferencja będzie prowadzona w języku angielskim i polskim, organizatorzy zapewniają tłumaczenie symultaniczne.

 

Zgłoszenia udziału w konferencji – imię i nazwisko oraz afiliacja – przyjmowane są pocztą elektroniczną pod adresem seminar@eeb.org najpóźniej do dnia 10 lipca 2011 r.

Więcej informacji znajdą Państwo w załączonym zaproszeniu i programie konferencji.

 

Europejskie Biuro Ochrony Środowiska (EEB) to federacja zrzeszająca ponad 140 pozarządowych organizacji ekologicznych z 31 krajów Europy. Założone w 1974 r. Biuro utrzymuje związki z instytucjami Unii Europejskiej, takimi jak: Rada Europejska, Komisja Europejska, Parlament Europejski oraz instytucjami międzynarodowymi, m.in. OECD. Misją EEB jest promocja polityki środowiskowej i polityki zrównoważonego rozwoju w skali UE. Więcej na stronie internetowej: http://www.eeb.org/.

Ochrona krajobrazu tematem debaty u Prezydenta

W dniu 13 kwietnia 2011 r. odbyło się w Warszawie w Belwederze spotkanie w ramach Forum Debaty Publicznej (FDP) organizowanego przez Kancelarię Prezydenta zatytułowane „Ochrona krajobrazu przyrodniczego i kulturowego, a rozwój cywilizacyjny”. Obrady Forum były transmitowane on-line na oficjalnej stronie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (http://www.prezydent.pl), a zapis video jest obecnie dostępny na tej stronie.

Zapis video na stronie http://www.prezydent.pl

W debacie uczestniczyło kilkadziesiąt osób – specjaliści w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego, naukowcy, praktycy, przedstawiciele placówek kulturalnych oraz organizacji pozarządowych, przedstawiciele mediów. Pod nieobecność Prezydenta Debatę prowadził Szef Kancelarii Prezydenta RP Jacek Michałowski wspólnie z ministrami Kancelarii Olgierdem Dziekońskim i Maciejem Klimczakiem. Uczestniczyli też dwaj doradcy społeczni Prezydenta Prof. Tomasz Borecki i Prof. Michał Kulesza oraz dwaj wiceministrowie – Janusz Zalewski, Główny Konserwator Przyrody i Piotr Żuchowski, Generalny Konserwator Zabytków.

Celem debaty było zainicjowanie publicznej dyskusji nt. identyfikacji rozwiązań prawnych i instytucjonalnych pozwalających chronić krajobraz przyrodniczy oraz kulturowy, jednocześnie realizując wyzwania cywilizacyjne. Punktem odniesienia do dyskusji były przygotowane w Kancelarii następujące pytania:

  • Jakie są społeczne oczekiwania i wyzwania cywilizacyjne w obszarze dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego w odniesieniu do krajobrazu? Jaki jest możliwy obszar sporu?
  • Jak efektywnie chronić różnorodność krajobrazu i jego lokalną specyfikę?
  • Jaka jest rola planowania zagospodarowania przestrzennego w obszarze dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego?
  • Jaka powinna być rola państwa, a jaka samorządu w obszarze ochrony krajobrazu przyrodniczego i kulturowego?

Tematyka przyprowadzonej debaty jest bardzo szeroka. Nie sposób więc w dwu i pół godzinnej dyskusji z udziałem wielu uczestników poruszyć wszystkie istotne zagadnienia, a co dopiero odnieść się do nich szczegółowo, mimo to uczestnicy debaty zasygnalizowali wiele istotnych spraw. Debata w większym stopniu poświęcona była sprawom dziedzictwa kulturowego niż sprawom dziedzictwa przyrodniczego. Więcej też było słów krytycznych nt. obecnej sytuacji w obu tych dziedzinach niż konkretnych propozycji rozwiązań, które miałyby te identyfikowane problemy usuwać. Wskazywano iż prawie każdego dnia tracimy bezpowrotnie ważne elementy naszego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego i sytuacja ta wymaga pilnych działań zaradczych – by zahamować te negatywne procesy i skutecznie chronić najcenniejsze składniki tego dziedzictwa. Niektóre osoby wypowiadały się bardzo ostro na ten temat twierdząc, że krajobraz jest bardzo zniszczony i że ci którzy mają pieniądze są w stanie wszystko załatwić. Jako na jedną z zasadniczych przyczyn degradacji krajobrazu wskazywano powszechny brak wartości i brak świadomości, że krajobraz jest wartością, którą należy przekazać następnym pokoleniom, i to wartością bardzo istotną, która może dawać krajowi tzw. przewagi konkurencyjne. Podnoszono też kwestię zawłaszczania przestrzeni i krajobrazu w sensie wizualnym – przez nadmiernie rozpanoszone reklamy – wskazywano na potrzebę odsłaniania krajobrazu i architektury.

Wskazywano z jednej strony na potrzebę większej roli państwa w sprawie ochrony krajobrazu, a z drugiej, że to niewiara w samorządy, które zdaniem niektórych mają prawo określać jak chcą korzystać z krajobrazu. Zdaniem wielu uczestników debaty przestrzeń i krajobraz są wartością publiczną – powinny więc być traktowane również jako własność publiczna, natomiast nasz system prawny w nadmiernym stopniu jako nadrzędne uznaje prawo własności prywatnej. Ta sytuacja jest w dużym stopniu przyczyną strat w zakresie dziedzictwa jakie ponosi nasz kraj. Podkreślano słabość organów powołanych do ochrony krajobrazu. Podnoszono też potrzebę integracji działań w zakresie ochrony obu tych typów dziedzictwa oraz ogromną potrzebę edukacji obywateli i władz na wszystkich szczeblach o wadze ochrony tego dziedzictwa. Bardzo wiele osób wskazywało, że tak dla dziedzictwa kulturowego, jak i dla przyrodniczego fatalny jest brak spójnego i właściwie funkcjonującego systemu planowania przestrzennego oraz brak trwałości rozwiązań w tej dziedzinie, a także brak poszanowania ustaleń przyjętych planów. Przypomniano, że zmiany legislacji w tej dziedzinie z 1994 i 2003 r. zniszczyły dorobek tej dziedziny w Polsce oraz że dla wielu małych jednostek administracyjnych koszty planów są zbyt duże. Wskazywano na pilną potrzebę publicznej dyskusji na temat jak prowadzić rozwój z zachowaniem jednocześnie dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego oraz na potrzebę oceny z tego punktu widzenia różnych rozwiązań legislacyjnych z innych dziedzin, które mogą, a w niektórych przypadkach już są dużym zagrożeniem dla ochrony tego krajobrazu.

Niektóre głosy odnosiły się do instrumentów, które można wykorzystywać do ochrony krajobrazu wskazując na potrzebę ich generalnego uporządkowania. Są bowiem takie, które są mało wykorzystywane choć są dostępne, a inne są niedostępne, choć w innych krajach bardzo dobrze spełniają te funkcje.

W odniesieniu do ochrony dziedzictwa przyrodniczego wielokrotnie podnoszona była sprawa nieskuteczności egzekwowania prawa, co w dużym stopniu niweczy starania o ochronę krajobrazu przyrodniczego. Kilkakrotnie odwoływano się do ratyfikowanej przez Polskę konwencji krajobrazowej wskazując, że mimo tej ratyfikacji brak jest zdecydowanych działań na rzecz wdrażania jej zapisów. Wskazywano, że przy obecnych wyzwaniach jakie stoją przed ochroną krajobrazu istnieje potrzeba wprowadzenia do obrotu prawnego poprawnej definicji krajobrazu przyrodniczego uwzględniającej również elementy przyrodnicze odpowiedzialne za jego funkcjonowanie oraz weryfikacji kryteriów, od których zależy ochrona krajobrazu. Wskazywano, że poszczególne regiony kraju mają różny krajobraz, zarówno przyrodniczy, jak i kulturowy, i że te charakterystyczne dla nich krajobrazy powinny podlegać ochronie. A ponadto podkreślano, że o krajobraz trzeba dbać nie tylko w obrębie obszarów powołanych do jego ochrony, a wszędzie. Odnosząc się do różnorodności krajobrazu wiejskiego jako wartości, wskazywano na wagę różnorodności biologicznej tego krajobrazu, która jest zagrożona w wyniku przemian zachodzących na wsi, m.in. w związku z intensyfikacją rolnictwa w niektórych regionach, w tym w związku z wprowadzaniem monokultur rzepaku w niektórych regionach. Natomiast w odniesieniu do lasów to wskazywano na zmiany pozytywne w związku z rozwojem zrównoważonej gospodarki leśnej w Polsce, przede wszystkim w lasach państwowych.

Sprawa Natury 2000 w niewielkim stopniu była podnoszona w trakcie debaty. Przywołano Naturę 2000 w kontekście stanowienia bariery dla budowy dróg i zagrożenia dla możliwości pełnego wykorzystania środków UE na inwestycje, co zostało skomentowane iż właśnie w zakresie dużych inwestycji drogowych osiągnięto duży postęp w zakresie godzenia potrzeb ich budowy z ochroną obszarów Natura 2000. Do Natury 2000 odniesiono się też w momencie komentowania świadomości ekologicznej społeczeństwa wskazując, że wyostrzyła ona postrzeganie relacji przyroda-rozwój.

Debata w ramach FDP poświęcona ochronie dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego nie była jednorazowym wydarzeniem. Planowane są kolejne spotkania – najbliższe planowane jest w czerwcu br., jego tematem mają być pomniki historii. Forum Debaty Publicznej jest formą konsultacji społecznych Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego, a zadaniem Forum jest wypracowanie propozycji konkretnych zmian legislacyjnych w istotnych dla kraju kwestiach (dyskusje prowadzone są w siedmiu obszarów tematycznych), które powinny doprowadzić do modernizacji Polski.